Jim Mc Neely (Chicago, 1975) is pianist/componist en arrangeur, hij was lid van de Thad Jones/Mel Lewis Big Band en later pianist bij het Stan Getz Quartet, hij is chef dirigent van de Frankfurt Radio Big Band. Het is dat orkest dat op dit album is te horen met als voornaamste solist de fameuze tenorsaxofonist Chris Potter, alle composities zijn gearrangeerd door Jim McNeely. De eerste 6 composities zijn ook van zijn hand, de “Rituals” zoals ze worden genoemd zijn geïnspireerd op Le Sacre du Printemps, het bekende ballet en orkestrale werk van Igor Stravinski uit 1913. De resterende 4 nummers zijn geschreven door Chris Potter.

De serie “Rituals” bestaat uit “Adoration I, II en III”, “Sacrifice I en II” en “Rebirth”, het is duidelijk dat de muziek gebaseerd is op klassieke muziek mede door de klankkleur van de Big Band. Maar de geweldige solo’s van Chris Potter voegen er een extra element aan toe waardoor er wel zeker sprake is van jazzmuziek. Ik volg de carrière van Potter al vele jaren en inmiddels is wel duidelijk dat hij behoort tot de wereldtop van tenorsaxofonisten, zijn solo’s hier zijn echte juweeltjes, vooral die op “Adoration III”. De Frankfurt Radio Big Band weet trouwens ook van wanten met fluisterstille passages tot donderend geweld. De synthese tussen de sound van de Big Band en de solo’s van Potter werkt buitengewoon goed en dat maakt de muziek op dit album zeer genietbaar.

De composities van Chris Potter zijn hoorbaar lichter van aard, het begint met “Dawn” waarin achtereen¬ volgend solo’s zijn te horen van de tenorsaxofonisten Steffen Weber en Tony Lakatos, beiden lid van de Big Band en tenslotte Chris Potter. Tony Lakatos zal geen onbekende zijn voor de jazzkenner, hij werkte o.a. met de Mingus Big Band, het samenspel van deze saxofoonreuzen is een waar genot om aan te horen ! In het swingende “The Wheel” wordt er flink van katoen gegeven onder aanvoering van de onvermoeibare Potter, aanstekelijke muziek. In “Wine Dark Sea” wordt het tempo wat teruggenomen, het accent ligt hier vooral op de lyrische kwaliteit van het nummer, de solo’s zijn natuurlijk van Chris Potter, maar ook van saxofonist Heinz-Dieter Sauerborn. Het album wordt afgesloten met het romantische “Okinawa”, dit keer is er niet alleen solo ruimte voor Potter maar ook voor trompettist Axel Schlosser, een fraaie epiloog van een fijn album.

Samenstelling van de Frankfurt Radio Big Band :
Heinz-Dieter Sauerborn (as,ss,ts,fl., kl., picc.)- Oliver Leicht (as,ss,ts,flt., kl., picc)- Tony Lakatos (ts, flt)- Steffen Weber (ts,ss,bari, flt,kl.)- Rainer Heute (bari,baskl.)- Frank Wellert (tpt,flh.)-Thomas Vogel (tpt, flh)-Martin Auer (tpt, flh)- Axel Schlosser (tpt,flh)- Günter Bollmann (tbn)-Peter Fell (tbn)-Christian Jaksjö (tbn)-Manfred Honetschläger (bastbn)-Peter Reiter (pno)-Martin Scales (gtr)- Thomas Heidepriem (bs)-Jean Paul Höchstädter (drs).

Jan van Leersum.